Director: Michelangelo Antonioni
Writer: Michelangelo Antonioni
Cast: Mark Frechette, Daria Halprin
Αξιολόγηση: 4/5
Ένα ρηχό ρομάντζο ή μια διαχρονική απεικόνιση μιας επαναλαμβανόμενης κοινωνικοπολιτικής κατάστασης; Πώς μπορείς να περιγράψεις ένα αριστούργημα; Η συγκεκριμένη ταινία έχει υποστεί βαριά κριτική και απόρριψη από ένα ευρύ φάσμα κοινού. Το άξιζε; Για εμένα όχι. Δεν είμαι τυφλός οπαδός του Antnioni αλλά εδώ έχουμε μια απίστευτη δημιουργία. Η ταινία είναι ο ορισμός της λέξης "style". Και είναι 40 ετών! Από το πρώτο λεπτό μέχρι το κλείσιμο! Μόδα, στυλ, άποψη, αέρας! Κορυφαίες σκηνές το group-sex στους αμμόλοφους και το δίπτυχο φινάλε γυρισμένο με 17 κάμερες και καλλιτεχνικό slow motion που κλείνει τη ταινία με την ονομασία της της, μιας και οι τίτλοι τέλους εμφανίστηκαν κατά την έναρξή της. Tο soundtrack εκπληκτικό. Όταν ο Antonioni ζήτησε από τον Jim Morrison να γράψει το L'America το απέρριψε στη συνέχεια για να χρησιμοποιήσει τραγούδια γραμμένα από τους Pink Floyd οι οποίοι μόλις είχαν ηχογραφήσει το απίστευτο Ummagumma του 1969. Το ζευγάρι που επιλέχθηκε (Mark & Daria) δεν ήταν επαγγελματίες ηθοποιοί αλλά όταν τους πρωτοδείτε θα καταλάβετε γιατί επιλέχθηκαν. Το παρουσιαστικό και των δυο είναι κυρίαρχο, μαγνητίζει και κλέβει καρδιές! Δείτε την ως ζευγάρι. Άλλωστε ρομάντζο είναι. Επίσης μέσα στους συλληφθέντες φοιτητές εμφανίζεται στιγμιαία και ο Harrison Ford ο οποίος έκανε τότε τα πρώτα του βήματα. Εγώ δεν κατάφερα να τον αναγνωρίσω.
Writer: Michelangelo Antonioni
Cast: Mark Frechette, Daria Halprin
Αξιολόγηση: 4/5
Ένα ρηχό ρομάντζο ή μια διαχρονική απεικόνιση μιας επαναλαμβανόμενης κοινωνικοπολιτικής κατάστασης; Πώς μπορείς να περιγράψεις ένα αριστούργημα; Η συγκεκριμένη ταινία έχει υποστεί βαριά κριτική και απόρριψη από ένα ευρύ φάσμα κοινού. Το άξιζε; Για εμένα όχι. Δεν είμαι τυφλός οπαδός του Antnioni αλλά εδώ έχουμε μια απίστευτη δημιουργία. Η ταινία είναι ο ορισμός της λέξης "style". Και είναι 40 ετών! Από το πρώτο λεπτό μέχρι το κλείσιμο! Μόδα, στυλ, άποψη, αέρας! Κορυφαίες σκηνές το group-sex στους αμμόλοφους και το δίπτυχο φινάλε γυρισμένο με 17 κάμερες και καλλιτεχνικό slow motion που κλείνει τη ταινία με την ονομασία της της, μιας και οι τίτλοι τέλους εμφανίστηκαν κατά την έναρξή της. Tο soundtrack εκπληκτικό. Όταν ο Antonioni ζήτησε από τον Jim Morrison να γράψει το L'America το απέρριψε στη συνέχεια για να χρησιμοποιήσει τραγούδια γραμμένα από τους Pink Floyd οι οποίοι μόλις είχαν ηχογραφήσει το απίστευτο Ummagumma του 1969. Το ζευγάρι που επιλέχθηκε (Mark & Daria) δεν ήταν επαγγελματίες ηθοποιοί αλλά όταν τους πρωτοδείτε θα καταλάβετε γιατί επιλέχθηκαν. Το παρουσιαστικό και των δυο είναι κυρίαρχο, μαγνητίζει και κλέβει καρδιές! Δείτε την ως ζευγάρι. Άλλωστε ρομάντζο είναι. Επίσης μέσα στους συλληφθέντες φοιτητές εμφανίζεται στιγμιαία και ο Harrison Ford ο οποίος έκανε τότε τα πρώτα του βήματα. Εγώ δεν κατάφερα να τον αναγνωρίσω.
Η πιο υποτιμημενη ταινια του αντονιονι.Το φιναλε ειναι επικο αισθητικα και συμβολικα.Καλα τα λετε εσεις εδω στο Play that film.
ΑπάντησηΔιαγραφή