Writer: Pedro Almodóvar
Cast: Carmen Maura, Antonio Banderas, Julieta Serrano, María Barranco, Rossy de Palma
Αξιολόγηση : 3.5/5
Η Pepa, μία σαραντάρα τηλεοπτική περσόνα, εγκαταλείπεται απο τον εραστή της, τον Ivan, ενώ έχει μόλις μάθει οτι είναι έγκυος. Τον αναζητεί μέσω μυνημάτων για να μιλήσουν, αλλά αυτός είναι εξαφανισμένος. Μία φίλη της, η Cantella, έχει επίσης σοβαρό πρόβλημα. Ο μουσουλμάνος εραστής της είναι στην πραγματικότητα τρομοκράτης, και έχει συλληφθεί. Η τρομαγμένη και χαζούλα Cantella πηγαίνει στο σπίτι της Pepa, φοβούμενη οτι την καταζητεί η αστυνομία. Η Pepa, που ήδη έχει αρχίσει να "φλιπάρει", θέλει να πουλήσει το σπίτι, και έτσι στην πόρτα της εμφανίζεται ένα ζευγάρι για να το δεί. Ο άντρας όμως, ο Carlos, είναι ο γιος του Ivan απο την πρώτη του γυναίκα, και η υπόθεση γίνεται όλο και πιο περίεργη. Μέχρι το τέλος αυτής της θεότρελης ημέρας, η Pepa θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει mambo ταξιτζήδες, την τωρινή γκόμενα του Ivan, την αστυνομία, που καταφθάνει στο σπίτι κάνοντας ερωτήσεις για τρομοκράτες, την ψυχολογικά ανισόρροπη μητέρα του Carlos που θέλει να σκοτώσει τον Ivan και, το κυριότερο, τα νεύρα της, που πλέον έχουν γίνει τσατάλια.
Οι "Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης" είναι η ταινία που έκανε παγκοσμίως γνωστό τον Pedro Almodóvar, και ανέδειξε το μεγάλο ταλέντο του στην αφήγηση υστερικών, παθιασμένων και αστείων "γυναικείων" ιστοριών. Μία απο τις καλύτερες ταινίες του πολύ ιδιαίτερου ισπανού σκηνοθέτη, που ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, με φανταστικά χρώματα, έξυπνο μοντάζ, πανέμορφη φωτογραφία, και ερμηνείες που φλερτάρουν υπέροχα με την υστερία απο τις γυναίκες του τίτλου. Πολύ καλό στυλιστικό και εικαστικό αποτέλεσμα, με απίστευτα χτενίσματα και ρούχα, απρόοπτες καταστάσεις, διάσπαρτες ξεκαρδιστικές στιγμές, μα κυρίως κατάδυση στη γυναικεία ψυχοσύνθεση απο έναν άντρα που μοιάζει να τις καταλαβαίνει στ'αλήθεια (πώς τα καταφέρνει ο κερατάς ?).
μία μικρή σκηνή απο την ταινία
η ταινία στο imdb
Είναι μια ταινία που παρότι βρίσκω πολύ kitch και λίγο "ότι να'ναι", την εχω δει 4 φορές. Δεν ξέρω τι να πω; Είναι μάλλον cult classic. Ίσως προσπαθώ να καταλάβω κιόλας αν είναι τραβεστί η αγαπητικιά του Μπαντέρας (με το κόκκινο στη δεύτερη φωτογραφία)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ kitch και πολύ "ότι να'ναι" η ταινία, αλλά επίσης είναι πολύ καλά σκηνοθετημένη, με φανταστικά πλάνα (ιδίως κάτι κοντινά στην αρχή είναι υπέροχα), σωστό μοντάζ και όμορφη φωτογραφία. Ίσως δεν τα παρατηρεί κάποιος αυτά με την πρώτη, γιατί τον παρασύρει η θεότρελη υπόθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, όσο για την Rossy de Palma που λές (απο τις αγαπημένες ηθοποιούς του Almodóvar, έχει παίξει σε πάρα πολλές ταινίες του), δε νομίζω να είναι τραβεστί, απλώς πολύ άσχημη. Εννοείται φυσικά οτι δε θα ήταν καθόλου παράξενο για ταινία του Almodóvar, αλλά η επέλαση των τρανσέξουαλ ξεκίνησε σε μετέπειτα ταινίες του.
Εξαιρετική κωμωδία!Ηταν υποψήφιο και για oscar απο τα αγαπημένα του Almodovar.
ΑπάντησηΔιαγραφήMoody οσο για το σχόλιο για την Rossy de Palma το προσπερνάω...είναι μια super cult φιγούρα Ιέρεια στον χώρο της μόδας.Η καλύτερη εμφάνιση της πιστεύω οτι είναι στην Kika που ενσαρκώνει την λεσβία υπηρέτρια της πρωταγωνίστριας.Αγαπημένος Almodovar!
Μου αρέσει αρκετά το σινεμά του Almodóvar όπου έχω δει όλες του τις ταινίες από το 1983 και μετά. Καλή ταινία με άκρως τρελούτσικες-υστερικές καταστάσεις. Όντως με αυτή την ταινία ο Almodóvar έγινε παγκοσμίως γνωστός. Πάντως μου αρέσουν περισσότερο οι ταινίες που έχει γυρίσει από το 1997 κι έπειτα από τις ταινίες που γύρισε στο διάστημα 1983-1995. Κορυφαία του ταινία για μένα το “Carne trémula”.
ΑπάντησηΔιαγραφή3: Καλή
0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα
Όντως η Rossy de Palma φοβερή φιγούρα φίλε academy, απο τα βασικά μέλη του "θίασου" του Almodóvar, μαζί με Abril και σία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική κωμωδία, αν και με αρκετά δραματικά στοιχεία. Η αγαπημένη μου απο τις πρώιμες ταινίες του ισπανού.
Κι εμένα φίλε Αργύρη μου αρέσουν περισσότερο οι μετέπειτα ταινίες του Almodóvar (όπως άλλωστε συμβαίνει και με τους περισσότερους σκηνοθέτες), αλλά και αυτή είναι φανταστική. Όπως λέω και πιο πάνω, μου αρέσουν πολύ τα τεχνικά σημεία της ταινίας, που ίσως επισκιάζονται απο την κραυγαλέα υπόθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κορυφαία του ταινία κι εγώ ψηφίζω δαγκωτό “Carne trémula”, και όχι το "Όλα για τη μητέρα μου", όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι. Μ'αυτή την ταινία ανακάλυψα και την ταλεντάρα του Bardem.
Συμφωνω με την παρουσιαση και με τα περισσοτερα σχολια, φιλε μου. Πολυ καλη ταινια, με ολα τα στοιχεια που χαρακτηριζουν το Αλμοδοβαρικο συμπαν. Προσωπικα βεβαια δεν με ξετρελαινει το σινεμα του, καθως ειναι πολυ κιτς, ενω επαναλαμβανεται πολυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγουρα παντως, αυτη εδω ειναι μεσα στις καλυτερες του.