Writers: Auguste Le Breton (novel), Jules Dassin
Cast: Jean Servais, Carl Möhner, Robert Manuel, Janine Darcey, Magali Noël, Marcel Lupovici
Αξιολόγηση : 4.5/5
Ο Tony le Stéphanois αποφυλακίζεται μετά απο 5 χρόνια εγκλεισμού (κλασική αρχή Film Noir). Συναντά τον καλό του φίλο Jo, ο οποίος σχεδιάζει ένα μεγάλο κόλπο με έναν ιταλό, το Mario Ferrati. Το κόλπο είναι να ληστέψουν τη βιτρίνα ενός γνωστού κοσμηματοπωλείου. Ο Tony αρνείται να συμμετάσχει, όμως αφού συναντήσει (και εξευτελίσει) την πρώην ερωμένη του, η οποία πλέον "ανήκει" στον Grutter, ένα μαφιόζο ιδιοκτήτη ενός νυχτερινού κέντρου, αντιπροτείνει στο Jo να ξαφρίσουν το θησαυροφυλάκιο του κοσμηματοπωλείου. Στην παρέα προστίθεται και ο ειδικός στα θησαυροφυλάκια Cesar, και η επιχείρηση λαμβάνει χώρα με χειρουργική ακρίβεια και απόλυτη επιτυχία. Όταν όμως ο γυναικάς Cesar θα χαρίσει ένα απο τα κλοπιμαία στη νεαρή ερωμένη του, ο Grutter θα υποψιαστεί, και θα προσπαθήσει να βάλει στο χέρι τη λεία τους, δίνοντας στην όλη υπόθεση δραματική εξέλιξη.
Το Ριφιφί είναι ένα απο τα γνωστότερα και κλασικότερα Film Noir της μεγάλης γαλλικής σχολής, η οποία, αν και ξεκίνησε αντιγράφοντας τα αμερικάνικα αριστουργήματα της δεκαετίας του 40, εξέλιξε γρήγορα το δικό της, προσωπικό στύλ, παράγοντας κάποια απο τα επιδραστικότερα έργα του είδους. Αν και η εντυπωσιακή ταινία του "δικού μας" Jules Dassin έχει αρκετές ομοιότητες με το αριστουργηματικό "The asphalt jungle" του δασκάλου John Huston, δε μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί αντιγραφή, καθώς ο Dassin είναι ένας πολύ μεγάλος δημιουργός με ξεχωριστό ύφος. Η περίφημη 35λεπτη σκηνή της ληστείας, η μεγαλύτερη σιωπή στην ιστορία του κινηματογράφου, είναι πραγματικά αντάξια της φήμης της, με ακριβέστατη και αριστοτεχνική σκηνοθεσία, όπως και όλη η ταινία στο σύνολό της. O Dassin βεβαίως, είναι γνωστό οτι δεν ήθελε να κάνει αυτή την ταινία, και δέχτηκε μόνο εξ'αιτίας της άθλιας οικονομικής κατάστασης στην οποία βρισκόταν μετά τη φυγή του απο την αμερική λόγω Μακαρθισμού. Ο λόγος της διστακτικότητάς του ήταν το πρωτότυπο έργο του Auguste Le Breton, στο οποίο βασίστηκε το σενάριο, και που περιείχε μέχρι και νεκροφιλία. Ο Dassin λοιπόν ψαλίδισε αρκετά το βιβλίο, κάτι που εξαγρίωσε τον συγγραφέα, ο οποίος πήγε να τον βρεί κουβαλώντας πιστόλι (!!!). Τελικά, οι δύο άνδρες τα βρήκαν, και έτσι ο παγκόσμιος κινηματογράφος κέρδισε αυτό το διαμάντι.
Rififi trailer
η ταινία στο imdb
Υπεροχο το «Ριφιφι», μεσα στις 3 καλυτερες του Ντασεν (για πολλους, απλως η κορυφαια του!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σεκανς της ληστειας ειναι πανεμορφη. Τρομερη σκηνοθεσια, για ενα απο τα ωραιοτερα νουαρ, που ειδαμε ποτε!
Υπέροχο πραγματικά το «Ριφιφί» φίλε Mike !
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το αν είναι η κορυφαία του, επιφυλάσσομαι να απαντήσω, μιας και δεν έχω δεί το "Η νύχτα και η πόλη", που έχω ακούσει οτι είναι απο τις καλύτερές του, πάντως είναι σίγουρα απο τις καλύτερές του (αυτό μπορώ να το πώ με σιγουριά), και γενικά απο τα κορυφαία noir !
Όντως από τα κορυφαία φιλμ νουάρ και με μια αριστουργηματική σκηνοθεσία. Πάντως η αγαπημένη μου ταινία του μεγάλου Jules Dassin είναι το "Η νύχτα και η πόλη" και αμέσως μετά το "Ριφιφί". Επίσης θέλω πάρα πολύ να δω το "The Naked City" όχι τόσο επειδή είναι άλλο ένα κορυφαίο φιλμ νουάρ όσο για την ριζοσπαστική κινηματογράφησή του. Από τα γαλλικά φιλμ νουάρ το αγαπημένο μου είναι το αξεπέραστο και συγκλονιστικό “Les diaboliques”.
ΑπάντησηΔιαγραφή4,5: Πολύ καλή (+)
0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα
Πολύ καλή ταινία, σε κρατάει καθηλωμένο μέχρι τελευταία στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή η σκιαγράφηση του γαλλικού υπόκοσμου εκείνης της εποχής, όπως και η περιγραφή όλων των χαρακτήρων της ταινίας. Φοβερή η ασπρόμαυρη φωτογραφία, όπως κι η σκηνοθεσία.
Η μοναδική αξιόλογη ταινία του Ντασσέν μαζί με το "Η νύχτα και η πόλη". Οι ταινίες που έκανε με τη Μελίνα τις βρήκα μετριότατες και την αρχή της παρακμής του σκηνοθέτη. "Ποτέ την Κυριακή" (1.5/5) και "Τοπ Καπί" (1.5/5).
4.5/5 για το Ριφιφι
Δυστυχώς δεν έχω δεί ακόμη το "Η νύχτα και η πόλη" φίλε Αργύρη, και με ψήνετε σαν παϊδάκι στη σχάρα τώρα με τον Monsieur Hulot. Ούτε το "The Naked City" έχω δεί, αλλά προέχει η νύχτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο “Les diaboliques” είναι αριστούργημα, αν και δεν το είχα ευχαριστηθεί όσο θα ήθελα, επειδή μου είχαν πεί για την ανατροπή, και τελικά την κατάλαβα πρίν συμβεί στην ταινία (γαμώ τα spoiler μου μέσα).
Monsieur Hulot, χαίρομαι που συμφωνούμε στη βαθμολογία. Φοβερή ταινία, ταινία χαρακτήρων, όπως σωστά τονίζεις κι εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "Ποτέ την Κυριακή" δεν το βρήκα κακό. Θα του έβαζα ένα 3 (ήταν και στα μέλια εκείνη την εποχή με τη Μελίνα, δε μπορούσε να γυρίσει noir). Το Τοπ Καπί απλά δε βλέπεται !
Πολύ ωραίο το blog?)) Με τις καλύτερες ευχές από τα πολωνικά?)) Φιλιά. Ελπίζω να με επισκεφθεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααα εμένα μου άρεσε αρκετά το "Topkapi" φίλε curious_ape009. Πάντως είναι κρίμα που μετά το "Ριφιφι" δεν ξαναγύρισε φιλμ νουάρ διότι ήταν μεγάλος μάστορας σε αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δεις οπωσδήποτε το "Η νύχτα και η πόλη". Επίσης εξαιρετικό φιλμ νουάρ είναι και το "Brute Force" με τον ανεπανάληπτο Burt Lancaster.
Μεγάλο σπάσιμο αυτά τα spoilers. Κρίμα που ήξερες το φινάλε του “Les diaboliques”.
@ I Love Ski Jumping :
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια, και για τις ευχές.
Επισκέφθηκα το blog σου, αλλά δεν κατάλαβα τίποτα (δεν ξέρω πολωνικά). Πάντως, φαίνεται να το αγαπάς πολύ το άθλημα, όπως δηλώνει και το όνομά σου !
Εμένα δε μου άρεσε καθόλου το Τοπ Καπί φίλε Αργύρη. Το "Η νύχτα και η πόλη" θα το δώ οπωσδήποτε, το έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό. Θα ψάξω και για το "Brute Force", αφού το προτείνεις. Όσο για το “Les diaboliques”, κι ας είχα καταλάβει το φινάλε, μου άρεσε πολύ. Πάντως αυτή τη μανία των ανθρώπων με τα spoilers δεν την καταλαβαίνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ σπουδαια ταινια.υποδειγματικο φιλμ νουαρ και οντως Η περίφημη 35λεπτη σκηνή της ληστείας είναι πραγματικά αντάξια της φήμης της !
ΑπάντησηΔιαγραφή