Writer : Takeshi Kitano
Cast : Takeshi Kitano, Kayoko Kishimoto, Ren Ôsugi, Susumu Terajima, Tetsu Watanabe
Αξιολόγηση : 4/5
O Nishi είναι μπάτσος. Η γυναίκα του έχει λευχαιμία, και πρόκειται να πεθάνει σύντομα. Αποφασίζει να αφήσει την αστυνομία και να βγάλει τη γυναίκα του από το νοσοκομείο, για να περάσουν μαζί τις τελευταίες ημέρες της. Για να βρεί τα χρήματα για το σχέδιό του όμως, μπλέκει με τη yakuza, την ιαπωνική μαφία. Ο Horibe ήταν συνάδελφος του Nishi, μέχρι που καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι μετά τον τραυματισμό του σε μια συμπλοκή με πυροβολισμούς. Η γυναίκα του και τα παιδιά του τον παράτησαν, και ο ίδιος έχασε τη θέλησή του για ζωή. Έτσι, ο Nishi απομένει το πιο τραγικό πρόσωπο ανάμεσα στις τραγωδίες των κοντινών του ανθρώπων.
Μία συγκινητική, λυρική ταινία από ένα σκηνοθέτη που μας έχει προσφέρει δείγματα του τεράστιου ταλέντου του, τόσο με ανάλογης ευαισθησίας ταινίες, όπως το εκπληκτικό "Dolls", όσο και με σκληρές, βίαιες δουλειές όπως τα "Boiling Point" και "Violent Cop". Στο Hana Bi, ο Kitano κάνει μινιμαλιστικό cinema, με ελάχιστους διαλόγους και με τον ίδιο στον κεντρικό ρόλο σε μία βουβή, ανέκφραστη ερμηνεία, που αφήνει να διαφανεί όλη η συναισθηματική φόρτιση που κρύβεται πίσω από το προσωπείο του. Μας μιλάει με μελαγχολικά θαλασσινά τοπία και πίνακες ζωγραφικής, "σπάει" το καταθλιπτικό θέμα της ταινίας με διάσπαρτες, χιουμοριστικές πινελιές και αφήνει να εννοηθούν όλα αυτά για τα οποία σιωπούν οι χαρακτήρες του. Λιτό, ουσιαστικό και ποιητικό.
Hana Bi trailer
η ταινία στο imdb
Πολύ ωραία ταινία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει πολύ ενδιαφέρον η βία στο σινεμά του Kitano. Σαν να είναι το πέρασμα για να σπάσεις την ατσάλινη πόρτα της αποστειρωμένης πραγματικότητας και να οδηγηθείς στον εξορισμένο Παράδεισο του λυρισμού, της Ποίησης...
Γιατί αυτά τα δύο δε συγγενεύουν. Νομίζω ότι το Fireworks είναι η ιδανικότερη ταινία για να εντοπίσουμε το διαχωρισμό των επιπέδων: οι πίνακες αισθητικά αποτελούν μια παράταιρη πόρτα μέσα στον κόσμο της υπαρκτής πραγματικ΄τοητας και δηλώνουν μέσα από την αυτονομία τους αυτή την ξεχωριστή πόρτα της ποίησης. Την ερωτική πόρτα της ποίησης. Που μπορεί να υπάρξει χωρίς καν την παραμικρή ερωτική χειρονομία. Γιατί ο ζωγράφος, για το κόκκινο που θα ολοκληρώσει το έργο του, πρέπει να δανειστεί απ' το αίμα του...